Τη Δευτέρα, 11 Σεπτεμβρίου, ημέρα που θα ξεκινούσε ο αγιασμός, η ΕΛΜΕ βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση να μετράει πληγές. Μέλη της ΕΛΜΕ Καρδίτσας επισκεφτήκαμε τον Παλαμά, μια περιοχή που χτυπήθηκε ιδιαίτερα από τις πλημμύρες.
Σκοπός της επίσκεψής μας ήταν να διαπιστώσουμε σε τι κατάσταση είναι τα σχολεία, αλλά και να δούμε τις συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή.
Στον Παλαμά υπάρχουν δύο σχολικά κτήρια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στο 1ο κτήριο που επισκεφτήκαμε και όπου συστεγάζονται το Γυμνάσιο και το ΕΠΑΛ Παλαμά δεν υπάρχουν σοβαρές ζημιές. Το ύψος του νερού δεν έφτασε μέχρι τις αίθουσες του ισογείου. Πλημμύρισαν δύο αίθουσες, μία απ’ αυτές είναι το εργαστήριο Πληροφορικής, στον 1ο όροφο του κτηρίου. Όπως μας εξήγησε η διευθύντρια του σχολείου, οφείλεται σε εισροή νερού από το παράθυρο και από την σωλήνωση του καλοριφέρ εξαιτίας της καταρρακτώδους βροχής. Ο εργαστηριακός εξοπλισμός δεν υπέστη βλάβες και το κτήριο ηλεκτροδοτήθηκε χωρίς προβλήματα.
Το κτήριο του ΓΕΛ Παλαμά επίσης δεν υπέστη ζημιές. Όμως, όπως μας ενημέρωσε ο διευθυντής του, απέναντι από το σχολείο, όπου υπήρχε μεγάλη κτηνοτροφική μονάδα, βρίσκονται μεγάλος αριθμός νεκρών ζώων, πράγμα το οποίο συνιστά σοβαρότατη απειλή για την υγεία, όχι μόνο των παιδιών, αλλά και των κατοίκων της περιοχής. Αν δεν διασφαλιστούν οι αναγκαίες συνθήκες υγιεινής, το συγκεκριμένο σχολείο είναι αδύνατον να υποδεχτεί παιδιά και εκπαιδευτικούς. Επίσης, ενημερωθήκαμε πως υπάρχουν μαθητές που τα σπίτια τους καταστράφηκαν.
Επομένως, τα σχολικά συγκροτήματα της δευτεροβάθμιας, μπορεί να γλίτωσαν από την καταστροφή, αλλά για να λειτουργήσουν πρέπει να αντιμετωπιστούν τα επείγονται και πολύ σοβαρά ζητήματα της ασφαλούς και αξιοπρεπούς διαβίωσης των μαθητών και των οικογενειών τους.
Αυτό σημαίνει ότι οφείλουμε να δούμε τη «μεγάλη εικόνα» και να καταλάβουμε πως η εκπαιδευτική διαδικασία ποτέ δεν είναι αποκομμένη από τούς πραγματικούς οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες που καθορίζουν τη ζωή των παιδιών που καλούμαστε να διδάξουμε. Στον Παλαμά αποκαταστάθηκε η ηλεκτροδότηση. Το δίκτυο ύδρευσης δεν λειτουργεί επαρκώς, αλλά κι αν λειτουργήσει, το νερό μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για καθαρισμό εξωτερικών χώρων κι αυτό λαμβάνοντας αυστηρά μέτρα προφύλαξης. Αυτά έγιναν σε ό,τι αφορά στις βασικές υποδομές, όμως οι καθημερινές ανάγκες διαβίωσης των ανθρώπων που έχασαν τα πάντα προβάλλουν επιτακτικές και αναδεικνύουν το μέγεθος της καταστροφής, που ακόμα είναι αδύνατον να το συνειδητοποιήσουμε, πόσο μάλλον να το «μετρήσουμε».
Όπου γυρίσει το μάτι στην περιοχή του Παλαμά και γύρω απ’ αυτόν βλέπει μόνο καταστροφή. Σπίτια έχουν καταρρεύσει πλήρως, νοικοκυριά είναι απλωμένα κυριολεκτικά στο δρόμο, οι άνθρωποι προσπαθούν σώσουν οτιδήποτε αν σώζεται και οι γεωργικές καλλιέργειες πνιγμένες στα λασπόνερα, που τέσσερις ημέρες μετά την καταιγίδα, παραμένουν στάσιμα. Στον αέρα η ατμόσφαιρα είναι πνιγηρή από την οσμή βούρκου, πετρελαίου και σήψης από τα νεκρά ζώα. Η προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν στα πόδια τους υποστηρίζεται από την προσπάθεια των εθελοντών να συνδράμουν και να καλύψουν τις πρώτες βιοτικές ανάγκες, αλλά η σκέψη στην «επόμενη μέρα» είναι καταθλιπτική.
Μπορεί το κουδούνι να μετατέθηκε για μια εβδομάδα στα σχολεία της περιοχής μας, αλλά αναρωτιόμαστε:
Πού θα στεγαστούν τα παιδιά και οι οικογένειες που έχασαν το σπίτι τους;
Πώς θα ντυθούν, θα τραφούν, θα πηγαινοέρχονται στα σχολεία, πώς θα νιώσουν πως είναι μαθητές;. Τα ίδια ερωτήματα ισχύουν και για τους συναδέλφους μας.
Τι θα αλλάξει σε μια εβδομάδα; Θα αποκατασταθεί η «κανονικότητα»;
Τις αμέσως επόμενες μέρες η ΕΛΜΕ θα συνεχίσει τις επισκέψεις στις πληγείσες περιοχές, για να καταγράψει τα προβλήματα και να συμβάλει με τη δράση της στην αντιμετώπιση των προβλημάτων μαθητών και εκπαιδευτικών.
