Ενάντια στην κατάργηση της Τέχνης & των Κοινωνικών Επιστημών από το Γενικό Λύκειο
Από το 2019-20 η ελληνική κοινωνία βιώνει ένα διαρκώς αυξανόμενο αυταρχισμό εκ μέρους της κυβέρνησης είτε με προσχήματα, (πανδημία, κλιματική κρίση) είτε εντελώς απροσχημάτιστα.
Η αρχή έγινε με την αιφνίδια και αναίτια κατάργηση των αντικειμένων των Καλλιτεχνικών Μαθημάτων και των Κοινωνικών Επιστημών από το Λύκειο το καλοκαίρι του 2020, παρά τις έντονες αντιδράσεις όλου του εκπαιδευτικού κόσμου ακόμη και σε διεθνές επίπεδο.
Μάλιστα κάποια από τα καταργημένα πλέον μαθήματα επιλογής, το Ελεύθερο και Γραμμικό σχέδιο, ήταν και παραμένουν πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα για μια σειρά από σχολές και για χιλιάδες υποψήφιους.
Τα αποτελέσματα αυτής της αυταρχικής και αντιπαιδαγωγικής πολιτικής τα βιώνουμε έκτοτε καθημερινά: Σχολεία όπου επιβάλλεται ένα εξετασιοκεντρικό σύστημα (εξετάσεις τύπου PISA, Τράπεζα Θεμάτων, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής), απουσιάζει η δημιουργικότητα, η βιωματική γνώση και η κριτική σκέψη. Στην κοινωνία εκτοξεύεται η νεανική παραβατικότητα, το bullying, η ενδοοικογενειακή βία, οι γυναικοκτονίες, οι ρατσιστικές συμπεριφορές, οι επιθέσεις εναντίον της γενετήσιας ελευθερίας.
Οι Τέχνες αποδεδειγμένα προσφέρουν πεδίο έκφρασης, αποδοχής, συνεργασίας, συγκίνησης, αποφόρτισης, επηρεάζουν θετικά την ψυχολογία και αναπτύσσουν την κριτική σκέψη. Οι Κοινωνικές Επιστήμες ευαισθητοποιούν στους κοινωνικούς ρόλους, την οικογένεια, τις έμφυλες ταυτότητες, τις διαπολιτισμικές σχέσεις αλλά και διδάσκουν τα θεμελιώδη στοιχεία για τη λειτουργία του Πολιτεύματος και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Οι Τέχνες, όπως και οι Κοινωνικές Επιστήμες απουσιάζουν εντελώς από το Λύκειο εδώ και τέσσερα χρόνια ενώ το παράδειγμα που δίνουν οι πράξεις των κυβερνώντων σε όλα τα επίπεδα είναι το δίκαιο του ισχυρότερου.
Η απαξίωση της Παιδείας από την κυβέρνηση και τη διοίκηση οδηγούν σε συνθήκες όλο και πιο πιεστικές στα σχολεία, για τις μαθήτριες, τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς.
Συνοψίζοντας μεταξύ άλλων, τρία χρόνια τώρα ζούμε τα εξής παράδοξα:
· Ενισχυτική διδασκαλία σε μαθήματα που δεν διδάσκονται (Ελεύθερο και Γραμμικό Σχέδιο), με ελάχιστες πραγματικές ώρες διδασκαλίας (λιγότερες από 20),
· Τμήματα Ενισχυτικής διδασκαλίας για ελάχιστο ποσοστό κάλυψης των εξεταζόμενων μαθητών/τριών (λιγότεροι από 120 μαθητές σε όλη τη χώρα ενώ οι υποψήφιοι που εξετάζονται στο Ελεύθερο και το Γραμμικό Σχέδιο είναι περίπου 2000 σε όλη τη χώρα).
· Νέα Προγράμματα Σπουδών για τα μαθήματα που δεν διδάσκονται πλέον
· Μη εκπόνηση Νέου Προγράμματος Σπουδών για το μάθημα της Καλλιτεχνικής Παιδείας της Α΄ Λυκείου, η κατάργηση του οποίου δεν αιτιολογήθηκε.
Καλούμε το Υπουργείο να αναλάβει τις ελάχιστες ευθύνες που του αναλογούν για αυτές τις αποφάσεις, που μόνο προβλήματα και στρεβλώσεις δημιούργησαν, και να αποκαταστήσει τα αντικείμενά μας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση όπως τους αρμόζει, ώστε να συμβάλλουν στην ολόπλευρη ανάπτυξη των μαθητών μας. .
Προτείνουμε και Διεκδικούμε:
· Την αποκατάσταση των μαθημάτων μας στο Λύκειο για όλους τους προαναφερθέντες λόγους, και την επαναφορά της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα ως προαπαιτούμενο για ένα πλήθος Ανώτατων Σχολών (πχ παιδαγωγικά, ψυχολογία, κοινωνιολογία).
· Η διοίκηση της εκπαίδευσης να επενδύσει σε εξειδικευμένους κοινωνιολόγους για την έρευνα, πρόληψη και ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής με παρεμβάσεις και στις σχολικές κοινότητες.
· Δίωρο υποχρεωτικό μάθημα Εικαστικών για όλες τις βαθμίδες και για το Γενικό Λύκειο μάθημα επιλογής ανάμεσα σε Εικαστικά, Μουσική, Θέατρο.
· Χαρακτηρισμός των Εικαστικών ως εργαστηριακού μαθήματος με δημιουργία κατάλληλα εξοπλισμένου εργαστηρίου εικαστικών σε κάθε σχολείο.
· Τρίωρο μάθημα επιλογής σε κάθε Γενικό Λύκειο ανάμεσα σε όλα τα Ειδικά Εξεταζόμενα Μαθήματα (Ξένες Γλώσσες, Φυσική Αγωγή, Μουσική, Εικαστικά) για όσους μαθητές/μαθήτριες επιθυμούν να εισαχθούν στα αντίστοιχα ΑΕΙ, με ευνοϊκές διατάξεις λειτουργίας των ολιγομελών τμημάτων.
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΘΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΡΙΑΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.
